прану́дзіць

‘прасумаваць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прану́джу прану́дзім
2-я ас. прану́дзіш прану́дзіце
3-я ас. прану́дзіць прану́дзяць
Прошлы час
м. прану́дзіў прану́дзілі
ж. прану́дзіла
н. прану́дзіла
Загадны лад
2-я ас. прану́дзь прану́дзьце
Дзеепрыслоўе
прош. час прану́дзіўшы

Іншыя варыянты: пранудзі́ць.

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)