пранудзі́ць

‘прасумаваць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прануджу́ прану́дзім
2-я ас. прану́дзіш прану́дзіце
3-я ас. прану́дзіць прану́дзяць
Прошлы час
м. пранудзі́ў пранудзі́лі
ж. пранудзі́ла
н. пранудзі́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час пранудзі́ўшы

Іншыя варыянты: прану́дзіць.

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)