прамільгну́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прамільгну́ |
прамільгнё́м |
| 2-я ас. |
прамільгне́ш |
прамільгняце́ |
| 3-я ас. |
прамільгне́ |
прамільгну́ць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
прамільгну́ў |
прамільгну́лі |
| ж. |
прамільгну́ла |
| н. |
прамільгну́ла |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
прамільгну́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прамільгну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні; зак.
1. Паказацца і хутка знікнуць.
Поезд прамільгнуў маланкай.
У яго словах прамільгнула іронія (перан.).
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Вельмі хутка прайсці, прамінуць (пра час).
Месяц часу незаўважна прамільгнуў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прамільгну́ць сов., в разн. знач. промелькну́ть;
п. пе́рад вачы́ма — промелькну́ть пе́ред глаза́ми;
у яго́ сло́вах ~ну́ла іро́нія — в его́ слова́х промелькну́ла иро́ния;
мала́нкай п. — мо́лнией промелькну́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прамільгну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.
1. З’явіцца, паказацца і хутка знікнуць. Паравоз маланкай прамільгнуў праз станцыю. Лынькоў. Паміж сасонак адна за адной прамільгнулі цёмныя цені. Шчарбатаў. // Пра ўяўны рух прадметаў, міма якіх рухаецца чалавек.
2. Вельмі хутка прайсці (пра час). Тыдзень прамільгнуў нібы адзін дзень. Шыцік. Прамільгнуў матыльком светлакрылым дзень. Мурашка. // перан. Узнікнуць, з’явіцца на імгненне (пра думкі, пачуцці і інш.). І тут нейкім чынам у памяці Лабановіча прамільгнуў малюнак спаткання з Турсевічам на Палессі. Колас. — Шчасце чалавека ў няведанні, — несвядома прамільгнула ў Ігнася думка. Чорны. // перан. Чуць прыкметна, злёгку выявіцца. У сініх вачах жанчыны прамільгнула насцярожанасць. Савіцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прамільгаце́ць, ‑ціць; зак.
Тое, што і прамільгнуць (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прамігну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.
Абл. Прамільгнуць, хутка прайсці. Ноч прамігнула, як хвіліна. Гартны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
промелькну́ть сов., прям., перен. прамільгну́ць;
промелькну́ть пе́ред глаза́ми прамільгну́ць пе́рад вача́мі;
в его́ слова́х промелькну́ла иро́ния перен. у яго́ сло́вах прамільгну́ла іро́нія.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
матну́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; ‑нёмся, ‑няцеся; зак.
1. Аднакр. да матацца 1 (у 1 знач.).
2. Разм. Хутка пабегчы, кінуцца куды‑н. Матрона матнулася праз вуліцу, маючы кірунак да кватэры пісара. Колас. // Прамільгнуць. Перад вачамі матнулася таўсматая, з клункам за плячамі, жанчына. Лобан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
блі́снуць, -ну, -неш, -не; -ні; зак. і аднакр., чым і без дап.
1. Ярка засвяціцца, заззяць (пра маланку, сонца, агонь і пад.).
Бліснула маланка.
2. Паказацца, заблішчаць (пра яркія прадметы).
Бліснула шабля.
3. Зіркнуць (пра імгненны позірк).
Б. вачамі.
4. перан. Ярка праявіцца.
Б. талентам.
5. перан. Прамільгнуць.
Бліснула думка.
|| незак. блі́скаць, -аю, -аеш, -ае (да 1—3 знач.).
◊
Бліскаць вачамі (разм.) — позіркам выяўляць пачуццё гневу, незадаволенасці і пад.
|| наз. блі́сканне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
просверка́ть сов.
1. (промелькнуть, сверкая) разг. прамільгну́ць, мільгну́ць, блі́снуць;
2. (какое-то время) праблі́скаць; (переливаясь) празіхаце́ць; (проблестеть) праблішча́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)