прамысло́ўца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. прамысло́ўца прамысло́ўцы
Р. прамысло́ўцы прамысло́ўцаў
Д. прамысло́ўцу прамысло́ўцам
В. прамысло́ўцу прамысло́ўцаў
Т. прамысло́ўцам прамысло́ўцамі
М. прамысло́ўцу прамысло́ўцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прамысло́ўца м., см. прамысло́вец

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прамысло́вец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прамысло́вец прамысло́ўцы
Р. прамысло́ўца прамысло́ўцаў
Д. прамысло́ўцу прамысло́ўцам
В. прамысло́ўца прамысло́ўцаў
Т. прамысло́ўцам прамысло́ўцамі
М. прамысло́ўцу прамысло́ўцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Патэфо́н ’апарат для прайгравання пласцінак’ (ТСБМ). З франц. pathéphone, якое складаецца з pathe < з прозвішча Ch. Pathé, прамыслоўца, заснавальніка (у 1890 г.) фірмы, і ст.-грэч. φωνή ’голас, крык, мова’, — праз польск. і рус. мовы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)