прама́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
ж. -
Н. прама́я прамы́я
Р. прамо́й прамы́х
Д. прамо́й прамы́м
В. праму́ю прамы́я
Т. прамо́й
прамо́ю		 прамы́мі
М. прамо́й прамы́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

прама́я сущ. пряма́я;

праве́сці ~му́ю — мат. провести́ пряму́ю;

адле́гласць па ~мо́й — расстоя́ние по прямо́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дырэктры́са

‘прамая лінія; пэўны напрамак’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дырэктры́са дырэктры́сы
Р. дырэктры́сы дырэктры́с
Д. дырэктры́се дырэктры́сам
В. дырэктры́су дырэктры́сы
Т. дырэктры́сай
дырэктры́саю		 дырэктры́самі
М. дырэктры́се дырэктры́сах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кій, кі́я, мн. кіі́, кіёў, м.

1. Прамая тонкая палка.

Бярозавы к.

2. Доўгая прамая палка з патанчэннем на канцы для гульні ў більярд.

◊

Не кіем дык палкай; ці кіем ці палкай (разм.) — усё роўна, тое самае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бісектры́са, -ы, мн. -ы, -ры́с, ж.

У матэматыцы: прамая лінія, якая ідзе з вяршыні вугла і падзяляе яго папалам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

праспе́кт¹, -а, М -кце, мн. -ы, -аў, м.

Вялікая шырокая і прамая вуліца ў горадзе.

Партызанскі п. у Мінску.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сяку́чая, -ай, мн. -ыя, -ых, ж.

У матэматыцы: прамая лінія, якая перасякае крывую ў двух ці болей пунктах.

Правесці сякучую.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хо́рда¹, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, хорд і -аў, ж.

У матэматыцы: прамая, якая злучае дзве кропкі крывой (дугі, акружнасці).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прамы́

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прамы́ прама́я прамо́е прамы́я
Р. прамо́га прамо́й
прамо́е		 прамо́га прамы́х
Д. прамо́му прамо́й прамо́му прамы́м
В. прамы́ (неадуш.)
прамо́га (адуш.)		 праму́ю прамо́е прамы́я (неадуш.)
прамы́х (адуш.)
Т. прамы́м прамо́й
прамо́ю		 прамы́м прамы́мі
М. прамы́м прамо́й прамы́м прамы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

фи́нишный спорт. фі́нішны;

фи́нишная пряма́я фі́нішная прама́я.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)