пралі́чвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пралі́чваюся пралі́чваемся
2-я ас. пралі́чваешся пралі́чваецеся
3-я ас. пралі́чваецца пралі́чваюцца
Прошлы час
м. пралі́чваўся пралі́чваліся
ж. пралі́чвалася
н. пралі́чвалася
Загадны лад
2-я ас. пралі́чвайся пралі́чвайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час пралі́чваючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пралі́чвацца несов. (ошибаться в расчётах) просчи́тываться; прога́дывать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пралі́чвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да пралічыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пралічы́цца, -ічу́ся, -ічышся, -ічыцца; зак.

1. Памыліцца ў падліках.

П. на сто рублёў.

2. Памыліцца ў меркаваннях, планах.

Вораг пралічыўся.

|| незак. пралі́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прога́дывать несов. прага́дваць, пралі́чвацца, прайграва́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

просчи́тываться

1. (ошибаться в счёте) аблі́чвацца;

2. (ошибаться в расчётах) пралі́чвацца; см. просчита́ться;

3. страд. пералі́чвацца; падлі́чвацца, лічы́цца; см. просчи́тывать​ 1.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)