пралі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -лье́цца і -ліе́цца; -ліўся, -ліла́ся, -ло́ся; зак.

Пацячы, паліцца.

Праліўся дождж.

Колькі там слёз пралілося (перан.; высок.).

|| незак. праліва́цца, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пралі́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. пралье́цца
праліе́цца		 пралью́цца
пралію́цца
Прошлы час
м. пралі́ўся пралілі́ся
ж. праліла́ся
н. праліло́ся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пралі́цца сов. (сквозь что-л.) проли́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пралі́цца, ‑льецца і ‑ліецца; зак.

1. Пацячы, паліцца. Выпадае мокры снег ці пральецца дождж-абліваха, і стане зорка [на абеліску] чырвоная, такая, якой і павінна быць. Шашкоў. Густыя асеннія хмары, што вось-вось гатовы праліцца дробным нудным дажджом, нізка плылі над лесам. Няхай. Там, дзе пралілася кроў прыгажуні Аліі і смелага юнака Касыма, выраслі яркія пунсовыя макі. Даніленка. Горкіх матчыных слёз праліецца нямала, Бо сыноўняя кроў на пялёсткі упала. Бачыла.

2. перан. Распаўсюдзіцца, разнесціся (пра святло, пах і пад.). Павеяла з мора азёрным цяплом, І водар паўднёвы праліўся... Глебка. — Жыве! — пралілося гарачай радасцю па ўсім целе. Кулакоўскі. // перан. Паэт. Раздацца, пранесціся (пра гукі). Дзесьці песня пральецца, — Маці чуецца голас знаёмы. Кірэенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праліццё, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. праліць і праліцца (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

працвы́ркаць

‘утварыць рэзкія адрывістыя гукі (пра цвыркуноў, конікаў і некаторых птушак); праліцца струменьчыкамі’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. працвы́ркае працвы́ркаюць
Прошлы час
м. працвы́ркаў працвы́ркалі
ж. працвы́ркала
н. працвы́ркала
Дзеепрыслоўе
прош. час працвы́ркаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

праліва́цца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да праліцца.

2. Зал. да праліваць.

•••

Праліваецца кроў чыя, якая гл. кроў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

працвірчэ́ць

‘утварыць рэзкія адрывістыя гукі (пра цвыркуноў, конікаў і некаторых птушак); праліцца струменьчыкамі’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. працвірчу́ працвірчы́м
2-я ас. працвірчы́ш працвірчыце́
3-я ас. працвірчы́ць працвірча́ць
Прошлы час
м. працвірчэ́ў працвірчэ́лі
ж. працвірчэ́ла
н. працвірчэ́ла
Загадны лад
2-я ас. працвірчы́ працвірчы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час працвірчэ́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

изли́ться (в чувствах) вы́ліцца; разлі́цца; рассы́пацца; (пролиться) пралі́цца; (разлиться) разлі́цца; см. излива́ться​ 1.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расплю́хацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

1. Плюхаючыся, праліцца праз край, разліцца. У Зосі задрыжалі рукі. Вада са шклянкі расплюхалася на падлогу. Хомчанка.

2. Разм. Пачаць моцна плюхацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)