прака́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прака́тны прака́тная прака́тнае прака́тныя
Р. прака́тнага прака́тнай
прака́тнае		 прака́тнага прака́тных
Д. прака́тнаму прака́тнай прака́тнаму прака́тным
В. прака́тны (неадуш.)
прака́тнага (адуш.)		 прака́тную прака́тнае прака́тныя (неадуш.)
прака́тных (адуш.)
Т. прака́тным прака́тнай
прака́тнаю		 прака́тным прака́тнымі
М. прака́тным прака́тнай прака́тным прака́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ло́дачна-прака́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ло́дачна-прака́тны ло́дачна-прака́тная ло́дачна-прака́тнае ло́дачна-прака́тныя
Р. ло́дачна-прака́тнага ло́дачна-прака́тнай
ло́дачна-прака́тнае		 ло́дачна-прака́тнага ло́дачна-прака́тных
Д. ло́дачна-прака́тнаму ло́дачна-прака́тнай ло́дачна-прака́тнаму ло́дачна-прака́тным
В. ло́дачна-прака́тны (неадуш.)
ло́дачна-прака́тнага (адуш.)		 ло́дачна-прака́тную ло́дачна-прака́тнае ло́дачна-прака́тныя (неадуш.)
ло́дачна-прака́тных (адуш.)
Т. ло́дачна-прака́тным ло́дачна-прака́тнай
ло́дачна-прака́тнаю		 ло́дачна-прака́тным ло́дачна-прака́тнымі
М. ло́дачна-прака́тным ло́дачна-прака́тнай ло́дачна-прака́тным ло́дачна-прака́тных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

прака́тны ​1, ‑ая, ‑ае.

Спец.

1. Які прызначаецца, служыць для пракаткі, пракату ​1 (у 1 знач.). Пракатны стан. Пракатныя валы. // Выраблены шляхам пракаткі, пракату. Пракатныя металічныя вырабы.

2. Які мае адносіны да вырабу пракату. Пракатная вытворчасць. Пракатны цэх.

прака́тны ​2, ‑ая, ‑ае.

1. Які аддаецца напракат. Пракатная машына. Пракатны спартыўны інвентар.

2. Які аддае напракат. Пракатная кантора.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прока́тный​I техн. прака́тны;

прока́тный цех прака́тны цэх;

прока́тный заво́д прака́тны заво́д;

прока́тный стан прака́тны стан;

прока́тное произво́дство прака́тная вытво́рчасць;

прока́тные валы́ прака́тныя валы́;

прока́тные металли́ческие изде́лия прака́тныя металі́чныя вы́рабы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ва́льцы, ‑аў; адз. валец, ‑льца, м.

1. Прэс у выглядзе двух або некалькіх цыліндраў, валкоў або конусаў, якія верцяцца ў розных напрамках і служаць для пракаткі, драблення чаго‑н. Пракатныя вальцы. // Машына, асноўнай рабочай часткай якой з’яўляюцца такія вальцы.

2. Разм. Вальцовы млын.

[Ад ням. Walze — вал, цыліндр, каток.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)