ва́льцы, ‑аў; адз. валец, ‑льца, м.

1. Прэс у выглядзе двух або некалькіх цыліндраў, валкоў або конусаў, якія верцяцца ў розных напрамках і служаць для пракаткі, драблення чаго‑н. Пракатныя вальцы. // Машына, асноўнай рабочай часткай якой з’яўляюцца такія вальцы.

2. Разм. Вальцовы млын.

[Ад ням. Walze — вал, цыліндр, каток.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)