прайма́ць гл. праняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прайма́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прайма́ю прайма́ем
2-я ас. прайма́еш прайма́еце
3-я ас. прайма́е прайма́юць
Прошлы час
м. прайма́ў прайма́лі
ж. прайма́ла
н. прайма́ла
Загадны лад
2-я ас. прайма́й прайма́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прайма́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прайма́ць несов.

1. (проходить насквозь) прони́зывать, пробива́ть;

2. пронима́ть, пробира́ть, прохва́тывать, прошиба́ть;

3. (сильно действовать) пронима́ть; прошиба́ть;

4. (о поносе) прохва́тывать;

1-4 см. праня́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прайма́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да праняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праня́ць, прайму́, про́ймеш, про́йме; праня́ў, -няла́, -ло́; праймі; праня́ты; зак.

1.(1 і 2 ас. не ўжыв.), каго-што. Прабраць, пранікнуць усярэдзіну.

Сырасць праняла мяне наскрозь.

Праняў холад.

2. перан., каго. Моцна падзейнічаць на каго-н.

Нічым яго не проймеш.

Гэта гора праняло ўсіх да слёз.

3. безас., каго. Пранесці (пра панос; разм.).

|| незак. прайма́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Прайма́ць ’прабіраць, пранізваць (пра мароз, холад, вецер і пад.); глыбока, моцна дзейнічаць, рабіць вялікае ўражанне на каго-небудзь’ (ТСБМ), ’прасоўваць (нітку) праз ігольнае вушка’, ’пранікаць (аб ветры, марозу)’ (Нас.), пройма́ць ’праймаць, прабіраць’ (ТС), зак. тр. пройняты ’спехам прашыць, прыхапіць ніткай’ (Клім.), ст.-бел. проимати ’разабраць, зрабіць у чым-небудзь адтуліну’. Прыставачны дзеяслоў ад імаць (гл.). З семантычных паралеляў параўн. рус. пронимать ’прабіраць (аб холадзе)’ і ўкр. пройма́ти ’абхапіць (аб холадзе); прасоўваць нітку (у іголку)’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прайма́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да праняцца.

2. Зал. да праймаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пронима́ть несов. прайма́ць; см. проня́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прадзьмува́ць

‘дзьмухаючы, ачышчаць што-небудзь; праймаць скразняком каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прадзьмува́ю прадзьмува́ем
2-я ас. прадзьмува́еш прадзьмува́еце
3-я ас. прадзьмува́е прадзьмува́юць
Прошлы час
м. прадзьмува́ў прадзьмува́лі
ж. прадзьмува́ла
н. прадзьмува́ла
Загадны лад
2-я ас. прадзьмува́й прадзьмува́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прадзьмува́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прадува́ць

‘дзьмухаючы, ачышчаць што-небудзь; праймаць скразняком каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прадува́ю прадува́ем
2-я ас. прадува́еш прадува́еце
3-я ас. прадува́е прадува́юць
Прошлы час
м. прадува́ў прадува́лі
ж. прадува́ла
н. прадува́ла
Загадны лад
2-я ас. прадува́й прадува́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прадува́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)