праго́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. праго́нка праго́нкі
Р. праго́нкі праго́нак
Д. праго́нцы праго́нкам
В. праго́нку праго́нкі
Т. праго́нкай
праго́нкаю		 праго́нкамі
М. праго́нцы праго́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

праго́нка ж., тех. прого́нка, ле́рка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праго́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Спец. Інструмент для нарэзвання вонкавай разьбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прого́нка​II техн. праго́нка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ле́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Спец. Інструмент для нарэзвання вонкавай разьбы; прагонка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прого́нка​I ж. (действие) праго́нка, -кі ж., праго́н, -ну м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пла́шка

1. (кусок бревна, расколотый пополам) пла́шка, -кі ж.;

2. (инструмент) пла́шка, -кі ж., праго́нка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прого́н​I м.

1. (действие) праго́н, -ну м., праго́нка, -кі ж.;

2. (дорога для прогона скота или обнесённая изгородью дорога) праго́н, -ну м.; паго́н, -ну м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)