праго́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| праго́нка | праго́нкі | |
| праго́нкі | праго́нак | |
| праго́нцы | праго́нкам | |
| праго́нку | праго́нкі | |
| праго́нкай праго́нкаю |
праго́нкамі | |
| праго́нцы | праго́нках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)