прого́нI м.

1. (действие) праго́н, -ну м., праго́нка, -кі ж.;

2. (дорога для прогона скота или обнесённая изгородью дорога) праго́н, -ну м.; паго́н, -ну м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)