пра́гны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пра́гны |
пра́гная |
пра́гнае |
пра́гныя |
| Р. |
пра́гнага |
пра́гнай пра́гнае |
пра́гнага |
пра́гных |
| Д. |
пра́гнаму |
пра́гнай |
пра́гнаму |
пра́гным |
| В. |
пра́гны (неадуш.) пра́гнага (адуш.) |
пра́гную |
пра́гнае |
пра́гныя (неадуш.) пра́гных (адуш.) |
| Т. |
пра́гным |
пра́гнай пра́гнаю |
пра́гным |
пра́гнымі |
| М. |
пра́гным |
пра́гнай |
пра́гным |
пра́гных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
пра́гны, -ая, -ае.
1. Які моцна хоча, прагне чаго-н.
П. да грошай.
Прагна (прысл.) слухаць (перан.). П. да ведаў.
2. Які выказвае прагнасць (у 1 знач.).
Прагныя вочы.
3. Скупы, жадлівы.
П. чалавек.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пра́гны прям., перен. жа́дный; хи́щный; ненасы́тный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пра́гны, ‑ая, ‑ае.
1. Які вельмі моцна хоча, прагне чаго‑н. Вопытныя шахцёры з Расійскай Федэрацыі і Украіны клапатліва вучылі прагных да ведаў мясцовых хлопцаў. Паслядовіч. Ён быў на дзіва прагны да жыцця, гэты чалавек з жоўтымі, як мёд, валасамі. Караткевіч. // Пражэрлівы, ненасытны. Ваўкі, вядома, прагныя і цярплівасці ў іх ніколі не хапае. В. Вольскі. // Які выказвае прагнасць. На парозе паявіўся хлопец — чарнамазы, з гарачымі прагнымі вачыма. Мікуліч. [Аляксей] зрабіў некалькі прагных глыткоў і, цяжка ўздыхнуўшы, адкрыў вочы. Скрыпка.
2. Скупы, жадлівы. — Гэта, мабыць, людзі ўздумалі на .. [Палікара] за тое, што ён занадта ўжо прагным ды зайздросным быў на ўсё. Кулакоўскі. — Сяляне валілі сухастоіны, а прагнаму магнату і іх стала шкада. Гурскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
жадлі́вы, -ая, -ае (разм.).
Зайздросны, прагны.
|| наз. жадлі́васць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прагаві́ты, -ая, -ае.
Тое, што і прагны.
|| наз. прагаві́тасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
заграбу́шчы, -ая, -ае (разм.).
Прагны, які імкнецца пабольш захапіць сабе.
Заграбушчыя рукі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
скна́рлівы, -ая, -ае (разм.).
Надзвычай скупы, прагны (пра чалавека).
|| наз. скна́рлівасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
а́лчный сква́пны; (жадный) пра́гны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
багаце́й, -я, мн. -і, -яў, м.
Тое, што і багатыр.
Прагны б.
|| ж. багаце́йка, -і, мн. -і, -е́ек.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)