почте́нный
1. (внушающий почтение, заслуживающий почтения) паважа́ны; (уважаемый) шано́ўны; (солидный) пава́жны;
почте́нный челове́к паважа́ны (шано́ўны) чалаве́к;
почте́нная нару́жность пава́жны вы́гляд;
подойди́, почте́нный! фам. падыдзі́, шано́ўны!;
2. перен., разг. (большой) пава́жны; (значительный) зна́чны;
почте́нный во́зраст пава́жны ўзрост;
статья́ почте́нных разме́ров арты́кул зна́чных паме́раў.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паважа́ны уважа́емый; почте́нный;
п. тава́рыш — уважа́емый това́рищ;
п. чалаве́к — почте́нный челове́к
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уважа́емый паважа́ны; (почтенный) шано́ўны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
шано́ўны
1. прил. (достойный уважения) почте́нный, уважа́емый;
ш. чалаве́к — почте́нный (уважа́емый) челове́к;
2. прил. (форма обращения) многоуважа́емый;
3. в знач. сущ., фам. почте́нный, любе́зный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
санаві́ты
1. санови́тый, сано́вный;
с. чыно́ўнік — санови́тый (сано́вный) чино́вник;
2. перен. санови́тый, почте́нный;
с. вы́гляд — санови́тая (почте́нная) нару́жность
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
честно́й уст.
1. церк. святы́;
честно́й крест святы́ крыж;
честна́я оби́тель святы́ манасты́р;
2. (установленный религией, обычаем) пачэ́сны;
честна́я сва́дьба пачэ́снае вясе́лле;
3. до́бры; (почтенный) шано́ўны; (почётный) пачэ́сны;
честно́й наро́д лю́дзі до́брыя;
честны́е го́сти пачэ́сныя (шано́ўныя) го́сці;
◊
честна́я компа́ния ирон., шутл. цёплая кампа́нія;
мать честна́я! а ма́мачкі!, а лі́ханька!
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
досто́йный
1. дасто́йны; (стоящий) ва́рты;
о́пыт, досто́йный подража́ния во́пыт, ва́рты перайма́ння;
быть досто́йным чего́-л. заслуго́ўваць чаго́-не́будзь, быць дасто́йным (ва́ртым) чаго́-не́будзь;
он досто́ин уваже́ния ён дасто́йны пава́гі, ён заслуго́ўвае пава́гі;
2. (заслуженный) заслу́жаны; (надлежащий) нале́жны;
досто́йная оце́нка заслу́жаная (нале́жная) ацэ́нка;
3. (почтенный) дасто́йны, паважа́ны;
досто́йный челове́к дасто́йны (паважа́ны) чалаве́к.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
почётный
1. (пользующийся почётом) пачэ́сны; (почтенный) шано́ўны; (уважаемый) паважа́ны;
почётный гость пачэ́сны госць;
2. (избираемый в знак почёта, являющийся выражением почёта) ганаро́вы;
почётный акаде́мик ганаро́вы акадэ́мік;
почётное зва́ние ганаро́вае зва́нне;
почётный прези́диум ганаро́вы прэзі́дыум;
почётный карау́л ганаро́вая ва́рта;
почётная гра́мота ганаро́вая гра́мата;
3. (делающий честь) пачэ́сны;
почётное предложе́ние пачэ́сная прапано́ва;
почётный мир пачэ́сны мір.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)