По́жар

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. По́жар
Р. По́жара
Д. По́жару
В. По́жар
Т. По́жарам
М. По́жары

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пожа́р пажа́р, -ру м.;

(бежа́ть) как на пожа́ре́гчы) як на пажа́р;

не на пожа́р не на пажа́р.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пажа́р ’агонь, які ахоплівае і знішчае ўсё, што можа гарэць, а таксама сам працэс гарэння’. Рус., укр. пожа́р, царк.-слав. пожаръ, польск. pożar, н.-луж. póžar, чэш. požár, серб.-харв. по̏жа̑р, славен. pożȃr, балг. пожа́р. Праслав. požarъ. Ад po‑ і žarъ (гл. жар) (Фасмер, 3, 302; Махэк, 722).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пажа́р, -ру м. пожа́р; (о лесном или степном пожаре — ещё) пал;

е́гчы) як на пажа́р — (бежа́ть) как на пожа́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

предотвраща́ть несов. прадухіля́ць, адхіля́ць; (предупреждать) папярэ́джваць;

предотвраща́ть опа́сность адхіля́ць небяспе́ку;

предотвраща́ть пожа́р папярэ́джваць пажа́р;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

затушы́ць сов., прям., перен. потуши́ть, затуши́ть, погаси́ть, загаси́ть; (свечу, лампу — ещё) заду́ть;

з. пажа́р — затуши́ть пожа́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

утушы́ць I сов. (огонь) потуши́ть, погаси́ть;

у. пажа́р — потуши́ть (погаси́ть) пожа́р

утушы́ць II сов., кул. утуши́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

палI м., обл.

1. (пожар) пажа́р, -ру м.;

2. (выжигание) выпа́льванне, -ння ср.;

3. (выжженное место) выжа́ра, -ры ж., выжа́рына, -ны ж.; (под пахоту) ля́да, -да ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́каціць сов.

1. в разн. знач. вы́катить;

в. бо́чку — вы́катить бо́чку;

в. калёсы на двор — вы́катить теле́гу на двор;

2. перен., разг. уничто́жить;

пажа́р ~ціў палаві́ну вёскіпожа́р уничто́жил полови́ну дере́вни

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папярэ́дзіць сов.

1. опереди́ть, обогна́ть;

2. предупреди́ть;

п. аб небяспе́цы — предупреди́ть об опа́сности;

3. предотврати́ть, предупреди́ть;

п. пажа́р — предотврати́ть (предупреди́ть) пожа́р;

4. (сделать что-л. раньше кого-, чего-л.) предупреди́ть, опереди́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)