плю́савы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
плю́савы |
плю́савая |
плю́савае |
плю́савыя |
| Р. |
плю́савага |
плю́савай плю́савае |
плю́савага |
плю́савых |
| Д. |
плю́саваму |
плю́савай |
плю́саваму |
плю́савым |
| В. |
плю́савы (неадуш.) плю́савага (адуш.) |
плю́савую |
плю́савае |
плю́савыя (неадуш.) плю́савых (адуш.) |
| Т. |
плю́савым |
плю́савай плю́саваю |
плю́савым |
плю́савымі |
| М. |
плю́савым |
плю́савай |
плю́савым |
плю́савых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
плю́савы I мат., физ. плю́совый, плюсово́й
плю́савы II текст. плю́совый;
п. раство́р — плю́совый раство́р
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
плю́савы 1, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да плюса 1. Плюсавая тэмпература.
плю́савы 2, ‑ая, ‑ае.
Спец. Прызначаны для плюсавання.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
плюс, -а, мн. -ы́, -о́ў, м.
1. Матэматычны знак у выглядзе крыжыка (+), які абазначае складанне і дадатную велічыню.
2. у знач. нязм. слова. З дабаўленнем.
Чатыры п. два будзе шэсць.
3. перан. Дадатны бок, перавага.
Узважыць усе плюсы і мінусы.
4. У знач. злучніка «ды¹» (у 2 знач.), звычайна ў спалучэнні з «яшчэ» (разм.).
Цяжка мне — вучыцца, п. яшчэ малое дзіця.
5. Пры ўказанні на тэмпературу паветра абазначае: вышэй нуля.
На тэрмометры п. дванаццаць градусаў.
◊
Плюс-мінус — з магчымым разыходжаннем у бок павелічэння ці памяншэння.
|| прым. плю́савы, -ая, -ае (да 3 і 5 знач.).
Плюсавая тэмпература (вышэй нуля).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
плю́совыйI мат. плю́савы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
плю́совыйII текст. плю́савы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Плю́сік ’плюсавы кафтан’ (навагр., Нар. сл.), плю́саўка ’жакетка з плюшу’ (Жд. 3; лаг., Сл. ПЗБ). З плюс, якое ў выніку кантамінацыі ўтварылася з пліс і плюш (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)