планава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. планава́нне
Р. планава́ння
Д. планава́нню
В. планава́нне
Т. планава́ннем
М. планава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

планава́нне ср., в разн. знач. плани́рование; см. планава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

планава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. планаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бі́знес-планава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. бі́знес-планава́нне
Р. бі́знес-планава́ння
Д. бі́знес-планава́нню
В. бі́знес-планава́нне
Т. бі́знес-планава́ннем
М. бі́знес-планава́нні

Крыніцы: sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

планава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; незак., што.

1. Размяшчаць згодна з пэўным планам (у 1 знач.).

П. лагер.

2. Складаць план развіцця чаго-н.

П. вытворчасць тавараў шырокага ўжытку.

3. Уключаць у план, прадугледжваць збудаванне чаго-н.

П. пабудову клуба.

4. Мець намер, разлічваць, мець у сваіх планах (разм.).

Плануем схадзіць вечарам у кіно.

|| зак. спланава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны (да 1—3 знач.), запланава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны (да 3 і 4знач.) і распланава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны (да 1 знач.).

|| наз. планава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

агульназаво́дскі, ‑ая, ‑ае.

Агульны для ўсяго завода. Агульназаводскае планаванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подета́льный падэта́льны, ад дэта́лі;

подета́льная специализа́ция падэта́льная спецыяліза́цыя;

подета́льное плани́рование падэта́льнае планава́нне (планава́нне ад дэта́лі).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

унутрыгаліно́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да асобнай галіны (гаспадаркі), які існуе ўнутры яе. Унутрыгаліновае планаванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перспекты́ўны, -ая, -ае.

1. гл. перспектыва.

2. Які прадугледжвае будучае развіццё.

Перспектыўнае планаванне.

3. Такі, які мае добрыя перспектывы (у 3 знач.), можа паспяхова развівацца ў будучым.

Перспектыўная прафесія.

П. работнік (які расце прафесійна; разм.).

|| наз. перспекты́ўнасць, -і, ж. (да 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перспекты́ўны в разн. знач. перспекти́вный;

~ныя дэкара́цыі — перспекти́вные декора́ции;

~нае планава́нне — перспекти́вное плани́рование

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)