Пе́чкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Пе́чкі
Р. Пе́чак
Пе́чкаў
Д. Пе́чкам
В. Пе́чкі
Т. Пе́чкамі
М. Пе́чках

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пе́чка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пе́чка пе́чкі
Р. пе́чкі пе́чак
Д. пе́чцы пе́чкам
В. пе́чку пе́чкі
Т. пе́чкай
пе́чкаю		 пе́чкамі
М. пе́чцы пе́чках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

грыль-пе́чка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. грыль-пе́чка грыль-пе́чкі
Р. грыль-пе́чкі грыль-пе́чак
Д. грыль-пе́чцы грыль-пе́чкам
В. грыль-пе́чку грыль-пе́чкі
Т. грыль-пе́чкай
грыль-пе́чкаю		 грыль-пе́чкамі
М. грыль-пе́чцы грыль-пе́чках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цу́да-пе́чка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. цу́да-пе́чка цу́да-пе́чкі
Р. цу́да-пе́чкі цу́да-пе́чак
Д. цу́да-пе́чцы цу́да-пе́чкам
В. цу́да-пе́чку цу́да-пе́чкі
Т. цу́да-пе́чкай
цу́да-пе́чкаю		 цу́да-пе́чкамі
М. цу́да-пе́чцы цу́да-пе́чках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адагрэ́цца, -э́юся, -э́ешся, -э́ецца; зак.

1. Сагрэцца, зрабіцца цёплым; вярнуць сабе нармальны стан.

А. каля печкі.

А. ў цёплай хаце.

2. перан. Суцешыцца, супакоіцца.

А. душой.

|| незак. адаграва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. адаграва́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адагрэ́цца сов. отогре́ться;

а. каля́ пе́чкі — отогре́ться у пе́чки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

змо́клы, ‑ая, ‑ае.

Мокры, намоклы. [Зыбін], сушачы каля печкі змоклыя дыяганалевыя штаны, стаў з захапленнем маляваць карціну ўральскай зімы. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бляша́ны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да бляхі; зроблены з бляхі. Вецер ўрываўся ў бляшаны комін печкі, выдзьмухваў з яе попел, гаручыя іскры. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Пячка́р (печка́р) ’пячнік’. Ад пе́чка (гл. печ) па тыпу лажкар ’майстар па вырабу ложак’ і пад., параўн. аналагічнае балг. печка́р ’чалавек, які робіць ці рамантуе печкі’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

апа́льшчык, ‑а, м.

Той, хто паліць печы ў службовым памяшканні або працуе ў кацельнай. Апальшчык у калідоры грукнуў дровамі аб жалезны ліст ля печкі. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)