пе́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

Невялікая або часовая печ, якая служыць для абагравання памяшкання.

Чыгунная п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пе́чка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пе́чка пе́чкі
Р. пе́чкі пе́чак
Д. пе́чцы пе́чкам
В. пе́чку пе́чкі
Т. пе́чкай
пе́чкаю		 пе́чкамі
М. пе́чцы пе́чках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пе́чка ж., уменьш. пе́чка; печу́рка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пе́чка печ, род. пе́чы ж.; (голландка) гру́бка, -кі ж.; пе́чка, -кі ж.;

◊

танцева́ть от пе́чки скака́ць ад пе́чы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пе́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

1. Тое, што і печ (у 1 знач.). Маладзіца выняла з печкі чыгунок і паставіла на стол. Мележ.

2. Невялікая або часовая печ, якая ў асноўным служыць для абагравання памяшкання. Каля дзвярэй стаяла чыгунная печка. Такія печкі былі ва ўсім лагеры. Шамякін. У гэтай цеснай каморцы змяшчаліся толькі два ложкі для спання і невялічкая печка-ляжанка. Бядуля. Была зроблена ў зямлі такая печка, дзе на малым агні можна было грэць ваду, сёе-тое варыць, пячы. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Пе́чка ’прадуха ў прызбе’ (віл., Нар. сл.). У выніку семантычнага пераносу паводле падабенства з печка ’пячурка з боку печы, кучка’ (бяроз., мазыр., ельск., ЛА, 4). Да печ (гл.). Мядз. печка ’грубка’ (Жыв. сл.) — новае, з рус. печка ’тс’. Сюды ж печачка (Юрч. СНЛ).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

грыль-пе́чка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. грыль-пе́чка грыль-пе́чкі
Р. грыль-пе́чкі грыль-пе́чак
Д. грыль-пе́чцы грыль-пе́чкам
В. грыль-пе́чку грыль-пе́чкі
Т. грыль-пе́чкай
грыль-пе́чкаю		 грыль-пе́чкамі
М. грыль-пе́чцы грыль-пе́чках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

цу́да-пе́чка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. цу́да-пе́чка цу́да-пе́чкі
Р. цу́да-пе́чкі цу́да-пе́чак
Д. цу́да-пе́чцы цу́да-пе́чкам
В. цу́да-пе́чку цу́да-пе́чкі
Т. цу́да-пе́чкай
цу́да-пе́чкаю		 цу́да-пе́чкамі
М. цу́да-пе́чцы цу́да-пе́чках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

буржу́йка¹, -і, ДМ -жу́йцы, мн. -і, -жу́ек, ж. (разм.).

Металічная печка.

Жалезная б.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жаро́ўня, -і, мн. -і, -ро́вень і -ро́ўняў, ж.

Пасудзіна для гарачага вуголля, а таксама жалезная печка, якая награваецца вугалем.

|| прым. жаро́венны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)