перахвалі́ць, -алю́, -а́ліш, -а́ліць; -а́лены; зак., каго-што.

Пахваліць больш, чым трэба, расхваліць.

П. поспехі вучня.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перахвалі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перахвалю́ перахва́лім
2-я ас. перахва́ліш перахва́ліце
3-я ас. перахва́ліць перахва́ляць
Прошлы час
м. перахвалі́ў перахвалі́лі
ж. перахвалі́ла
н. перахвалі́ла
Загадны лад
2-я ас. перахвалі́ перахвалі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час перахвалі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перахвалі́ць сов., в разн. знач. перехвали́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перахвалі́ць, ‑хвалю, ‑хваліш, ‑хваліць; зак., каго-што.

1. Пахваліць больш, чым трэба, вельмі расхваліць. Перахваліць вучня. □ [Антановіч:] — Вы занадта перахвалілі мой першы опус. Другія крытыкі могуць загнуць зусім у другі бок. Дамашэвіч.

2. Пахваліць, расхваліць усіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перехвали́ть сов.

1. (всех, многих) перахвалі́ць, пахвалі́ць;

2. (слишком расхвалить) перахвалі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перахва́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да перахваліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перахва́лены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад перахваліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перахва́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перахвальваць — перахваліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перахва́лены в разн. знач. перехва́ленный; см. перахвалі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Перакра́са (перэкра́са) ’непрыгожая, брыдкая дзяўчына’ (Растарг.). Да пера- і краса́ 1 (гл.). Прыстаўка пера- абазначае празмернасць дзеяння — аж да адмоўнага выніку, як у дзеясловаў перахвалі́ць, перае́сці, перасі́ліць і інш.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)