перарыва́ць¹ гл. перарваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перарыва́ць² гл. перарыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перарыва́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. перарыва́ю перарыва́ем
2-я ас. перарыва́еш перарыва́еце
3-я ас. перарыва́е перарыва́юць
Прошлы час
м. перарыва́ў перарыва́лі
ж. перарыва́ла
н. перарыва́ла
Загадны лад
2-я ас. перарыва́й перарыва́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час перарыва́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перарыва́ць I несов.

1. перерыва́ть;

2. (временно приостанавливать) прерыва́ть; (говорящего — ещё) перебива́ть;

3. (разрывать во множестве) перерыва́ть;

1-3 см. перарва́ць

перарыва́ць II несов. (рылом — о животных) перерыва́ть; см. перары́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перарыва́ць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да перарваць.

перарыва́ць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да перарыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перары́ць, -ы́ю, -ы́еш, -ы́е; -ы́ты; зак., што.

1. Разрыць, парыць лычом усё, многае.

Свінні перарылі ўвесь агарод.

2. перан. У пошуках чаго-н. раскідаць, перакапаць усё.

П. усе рэчы ў каморцы.

|| незак. перарыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перарва́ць, -ву́, -ве́ш, -ве́; -вём, -вяце́, -ву́ць; -ві́; -ва́ны; зак.

1. што. Разарваўшы, раздзяліць на часткі.

П. вяроўку.

2. што. Перапыніць на некаторы час якое-н. дзеянне, развіццё чаго-н.; парушыць якін. стан, працэс.

П. перапіску з кім-н. П. маўчанне.

3. каго. Перабіць чыю-н. размову, гутарку.

П. прамоўцу.

4. што. Разарваць усё, многае.

П. усе ніткі.

|| незак. перарыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е (да 1—3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перарыва́цца ​1, ‑аецца; незак.

1. Незак. да перарвацца.

2. Зал. да перарываць ​1.

перарыва́цца ​2, ‑аецца; незак.

Зал. да перарываць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыціна́ць

‘перарываць, спыняць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыціна́ю прыціна́ем
2-я ас. прыціна́еш прыціна́еце
3-я ас. прыціна́е прыціна́юць
Прошлы час
м. прыціна́ў прыціна́лі
ж. прыціна́ла
н. прыціна́ла
Загадны лад
2-я ас. прыціна́й прыціна́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыціна́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Асякаць, асякацца ’абрэзваць (на слове)’ (Гарэц.), раптоўна перарываць’ (Др.-Падб.), асе́кацца (КТС), асыка́цца (Бір. дыс.; Гайдукевіч, Працы IM, 5, 54) ’агрызацца, рэзка адказваць’. Утворана ад дзеяслова сячы (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)