пераро́бка гл. перарабіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пераро́бка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пераро́бка пераро́бкі
Р. пераро́бкі пераро́бак
Д. пераро́бцы пераро́бкам
В. пераро́бку пераро́бкі
Т. пераро́бкай
пераро́бкаю		 пераро́бкамі
М. пераро́бцы пераро́бках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пераро́бка ж.

1. переде́лка; перерабо́тка;

2. перерабо́тка;

3. перерабо́тка;

4. перевя́зка;

1-4 см. перарабі́ць 1-3, 6

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераро́бка, ‑і, ДМ ‑бцы; Р мн. ‑бак; ж.

Разм. Дзеянне паводле дзеясл. перарабіць (у 1–3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перарабі́ць, -раблю́, -ро́біш, -ро́біць; -ро́блены; зак.

1. каго-што. Зрабіць нанава, іначай, іншым.

Перарабіць канцоўку п’есы.

П. чый-н. характар.

2. што на што, у што. Зрабіць з чаго-н. аднаго нешта іншае.

Багацце на шчасце не пераробіш (прыказка).

3. Папрацаваць больш, чым трэба.

П. дзве гадзіны.

4. Працуючы вельмі многа, ператаміцца (разм.).

5. што. Зрабіць усё, многае.

П. многа работы за дзень.

6. што і чаго. Зазнаць усякай працы, нарабіцца (разм.).

Чаго ён толькі не перарабіў за сваё жыццё.

|| незак. перарабля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. пераро́бка, -і, ДМ -бцы, ж. (да 1, 2 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

змяне́нне, -я, н.

1. гл. змяніцца, змяніць.

2. мн. -і, -яў. Папраўка, пераробка, якая мяняе што-н. ранейшае.

Змяненні ў правапісе.

Карэнныя змяненні ў жыцці грамадства.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

переде́лка пераро́бка, -кі ж.;

переде́лка прое́кта пераро́бка прае́кта;

отда́ть в переде́лку адда́ць у пераро́бку;

◊

попа́сть в переде́лку тра́піць у пераплёт;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Павірго́ня ’хатняя кветка’ (Сцяшк. Сл.). Нар. пераробка сл. пеларгонія.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прыцыга́р ’партсігар’ (Мат. Гом.). Пераробка слова партсігар (гл.) шляхам збліжэння да цыга́ра, цыга́рка (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

змяне́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. змяняць — змяніць і стан паводле знач. дзеясл. змяняцца — змяніцца. Змяненне грамадскіх адносін. Змяненне спадчыннасці.

2. Папраўка, пераробка, унесеная ў што‑н., якая мяняе што‑н. ранейшае. Змяненні ў правапісе. Унесці дадаткі і змяненні ў праект пастановы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)