пераро́бка гл. перарабіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пераро́бка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пераро́бка пераро́бкі
Р. пераро́бкі пераро́бак
Д. пераро́бцы пераро́бкам
В. пераро́бку пераро́бкі
Т. пераро́бкай
пераро́бкаю
пераро́бкамі
М. пераро́бцы пераро́бках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пераро́бка ж.

1. переде́лка; перерабо́тка;

2. перерабо́тка;

3. перерабо́тка;

4. перевя́зка;

1-4 см. перарабі́ць 1-3, 6

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераро́бка, ‑і, ДМ ‑бцы; Р мн. ‑бак; ж.

Разм. Дзеянне паводле дзеясл. перарабіць (у 1–3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераро́бка ж. marbeitung f -, -en; mgestaltung f -, -en, Änderung f -, -en, mänderung f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пераро́бка Ст.-бел. (XVI ст.). Нанава распрацаваная зямля (Ул.-Буд., 1892, 46).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

перарабі́ць, -раблю́, -ро́біш, -ро́біць; -ро́блены; зак.

1. каго-што. Зрабіць нанава, іначай, іншым.

Перарабіць канцоўку п’есы.

П. чый-н. характар.

2. што на што, у што. Зрабіць з чаго-н. аднаго нешта іншае.

Багацце на шчасце не пераробіш (прыказка).

3. Папрацаваць больш, чым трэба.

П. дзве гадзіны.

4. Працуючы вельмі многа, ператаміцца (разм.).

5. што. Зрабіць усё, многае.

П. многа работы за дзень.

6. што і чаго. Зазнаць усякай працы, нарабіцца (разм.).

Чаго ён толькі не перарабіў за сваё жыццё.

|| незак. перарабля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. пераро́бка, -і, ДМ -бцы, ж. (да 1, 2 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

alteration [ˌɔ:ltəˈreɪʃn] n. змяне́нне; пераро́бка; мадыфіка́цыя

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

змяне́нне, -я, н.

1. гл. змяніцца, змяніць.

2. мн. -і, -яў. Папраўка, пераробка, якая мяняе што-н. ранейшае.

Змяненні ў правапісе.

Карэнныя змяненні ў жыцці грамадства.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

переде́лка пераро́бка, -кі ж.;

переде́лка прое́кта пераро́бка прае́кта;

отда́ть в переде́лку адда́ць у пераро́бку;

попа́сть в переде́лку тра́піць у пераплёт;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)