перамуці́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. пераму́ціцца пераму́цяцца
Прошлы час
м. перамуці́ўся перамуці́ліся
ж. перамуці́лася
н. перамуці́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час перамуці́ўшыся

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перамуці́цца сов. (стать мутным) перемути́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перамуці́цца, ‑муціцца; зак.

Стаць вельмі мутным.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Перамуці́цца ’хвароба парасят на панос пасля адкідання іх ад маткі’ (ТС). Да пера- і мыт 3 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

перемути́ться перамуці́цца, перакаламу́ціцца; змуці́цца, скаламу́ціцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)