перамары́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перамару́ перамо́рым
2-я ас. перамо́рыш перамо́рыце
3-я ас. перамо́рыць перамо́раць
Прошлы час
м. перамары́ў перамары́лі
ж. перамары́ла
н. перамары́ла
Загадны лад
2-я ас. перамары́ перамары́це
Дзеепрыслоўе
прош. час перамары́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перамары́ць I сов. перемори́ть;

п. го́ладам — перемори́ть го́лодом

перамары́ць II сов., спец. перемори́ть;

п. дуб — перемори́ть дуб

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перамары́ць, ‑мару, ‑морыш, ‑морыць; зак., каго.

1. Замарыць, знішчыць усіх, многіх. Перамарыць голадам. Перамарыць усіх мышэй.

2. Празмерна знясіліць. Перамарыць каня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перамо́раны ​1, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад перамарыць ​1.

перамо́раны ​2, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад перамарыць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перемори́ть​II сов.

1. (морить, притупляя остроту, едкость чего-л.) перамары́ць;

перемори́ть хрен перамары́ць хрэн;

2. техн. перамары́ць;

перемори́ть дуб перамары́ць дуб.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перамо́раны I переморённый; см. перамары́ць I

перамо́раны II спец. переморённый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перетоми́ть сов.

1. пераму́чыць; (переутомить) ператамі́ць, перамары́ць;

2. кул. ператушы́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перемори́ть​I сов. (голодом) перамары́ць, памары́ць; (перетравить) ператру́ціць, патру́ціць; (уничтожить) павынішча́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)