перемори́тьII сов.

1. (морить, притупляя остроту, едкость чего-л.) перамары́ць;

перемори́ть хрен перамары́ць хрэн;

2. техн. перамары́ць;

перемори́ть дуб перамары́ць дуб.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)