перамары́ць, ‑мару, ‑морыш, ‑морыць; зак., каго.

1. Замарыць, знішчыць усіх, многіх. Перамарыць голадам. Перамарыць усіх мышэй.

2. Празмерна знясіліць. Перамарыць каня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)