Перало́м

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Перало́м
Р. Перало́ма
Д. Перало́му
В. Перало́м
Т. Перало́мам
М. Перало́ме

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

перало́м

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. перало́м перало́мы
Р. перало́му перало́маў
Д. перало́му перало́мам
В. перало́м перало́мы
Т. перало́мам перало́мамі
М. перало́ме перало́мах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

перало́м, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Месца, па якім што-н. пераламана.

Змацаваць вясло на пераломе.

2. Парушэнне цэласці косці ў чалавека, жывёліны.

Закрыты п. бядра.

Асколачны п. косці.

3. перан. Рэзкая змена ў развіцці чаго-н.

П. у жыцці.

На пераломе.

|| прым. перало́мны, -ая, -ае (да 3 знач.).

П. перыяд гісторыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перало́м, -му м., в разн. знач. перело́м;

п. нагі́ — перело́м ноги́;

п. у жыцці́ чалаве́ка — перело́м в жи́зни челове́ка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перало́м, ‑у, м.

1. Дзеянне паводле дзеясл. пераламаць (у 1, 4 знач.).

2. Месца, дзе перабіта, зламана што‑н. Няроўны пералом.

3. Час, момант рэзкіх змен у развіцці чаго‑н. На пераломе. Пералом у жыцці. □ Весткі аб уступленні Японіі ў вайну ўзрушылі .. [Кубэ]. Урэшце намячаецца нейкі пералом у вайне, гэта паскорыць яе канец. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

катаклі́зм, -у, мн. -ы, -аў, м. (кніжн.).

Нечакана рэзкі пералом, разбуральны пераварот (у прыродзе, грамадстве).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мута́цыя, -і, ж. (спец.).

1. Рэзкае змяненне спадчынных уласцівасцей арганізма.

2. Пералом голасу ў падлеткаў.

|| прым. мутацы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перело́м в разн. знач. перало́м, -му м.;

перело́м бедра́ перало́м сцягна́;

нра́вственный перело́м духо́ўны перало́м;

на перело́ме двух столе́тий на перало́ме двух стаго́ддзяў;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фракту́ра, ‑ы, ж.

1. У медыцыне — пералом.

2. У паліграфіі — адзін з відаў гатычнага шрыфту. // Спец. Почырк, падобны на гатычны шрыфт.

[Ад лац. fractura — надлом.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паваро́т, -у, М -ро́це, мн. -ы, -аў, м.

1. гл. павярнуцца, павярнуць.

2. Месца, дзе паварочваюць.

Выйсці з-за павароту.

3. перан. Поўная змена ў развіцці чаго-н.; пералом.

П. у жыцці.

П. лёсу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)