Перало́м

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Перало́м
Р. Перало́ма
Д. Перало́му
В. Перало́м
Т. Перало́мам
М. Перало́ме

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перало́м

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. перало́м перало́мы
Р. перало́му перало́маў
Д. перало́му перало́мам
В. перало́м перало́мы
Т. перало́мам перало́мамі
М. перало́ме перало́мах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перало́м, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Месца, па якім што-н. пераламана.

Змацаваць вясло на пераломе.

2. Парушэнне цэласці косці ў чалавека, жывёліны.

Закрыты п. бядра.

Асколачны п. косці.

3. перан. Рэзкая змена ў развіцці чаго-н.

П. у жыцці.

На пераломе.

|| прым. перало́мны, -ая, -ае (да 3 знач.).

П. перыяд гісторыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перало́м, -му м., в разн. знач. перело́м;

п. нагі́ — перело́м ноги́;

п. у жыцці́ чалаве́ка — перело́м в жи́зни челове́ка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перало́м, ‑у, м.

1. Дзеянне паводле дзеясл. пераламаць (у 1, 4 знач.).

2. Месца, дзе перабіта, зламана што‑н. Няроўны пералом.

3. Час, момант рэзкіх змен у развіцці чаго‑н. На пераломе. Пералом у жыцці. □ Весткі аб уступленні Японіі ў вайну ўзрушылі .. [Кубэ]. Урэшце намячаецца нейкі пералом у вайне, гэта паскорыць яе канец. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Пералом 2/354; 5/70, 502; 8/383

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Пералом,

вёска.

т. 12, с. 280

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

пералом,

поўнае парушэнне цэласці касці.

т. 12, с. 280

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

перало́м м.

1. Bruch m -(e)s, Brüche;

перало́м нагі́ Béinbruch m;

перало́м рабра́ Ríppenfraktur f -, -en;

2. (рэзкая перамена) Úmschlag m -(e)s, -schläge, Wénde f -, -n, Wéndung f -, -en; Úmschwung f -, -schwünge; Kríse f -, -n, Krísis f -, -sen (хваробы); Wéndepunkt m -(e)s, -e (паваротны пункт);

карэ́нны перало́м grúndlegende Wéndung

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

перало́м Поле, якое ўзарана і засеяна ўпершыню (Паст.); ляда; узараная аблога (Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)