пераку́с
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
пераку́с |
| Р. |
пераку́су |
| Д. |
пераку́су |
| В. |
пераку́с |
| Т. |
пераку́сам |
| М. |
пераку́се |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
пераку́с, -су м., разг. переку́ска, заку́ска
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пераку́с, ‑у, м.
Разм. Кароткі перапынак у часе якой‑н. работы ці занятку для таго, каб паесці, перакусіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Пераку́с ’трава, якая мае газоўкі ў выглядзе шчаціны’ (Нас.). Відаць, гэта ’зязюлін лён, Polytrichum’ (адносіцца да мохападобных). Параўн. польск. mech włoskowy, biały mech, szczotka, рус. кастр. перекусник ’перекус, кукушкин лён’. Да перакуса́ць < пера- і куса́ць (гл.). Магчыма, сюды ж пераку́с//крыва́ўніца ’зязюлін лён’ (Гарэц.). Можа, крываўнік (?), як і ў польск. мове: krwawnik, krwawnica — ’Achillea L.’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
переку́с м., разг. пераку́с, -су м., пераку́ска, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)