перакулі́ць, -улю́, -у́ліш, -у́ліць; -у́лены; зак. (разм.).
1. каго-што. Перавярнуць уверх дном, нізам або паваліць набок, на спіну.
П. човен.
2. каго-што цераз каго-што. Нагнуўшы, перакінуць цераз каго-, што-н.
П. цераз борт.
3. што. Выпіць да дна.
П. чарку.
|| незак. пераку́льваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
перакулі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
перакулю́ |
пераку́лім |
| 2-я ас. |
пераку́ліш |
пераку́ліце |
| 3-я ас. |
пераку́ліць |
пераку́ляць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
перакулі́ў |
перакулі́лі |
| ж. |
перакулі́ла |
| н. |
перакулі́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
перакулі́ |
перакулі́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
перакулі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
перакулі́ць сов.
1. разг. опроки́нуть, перекувырну́ть;
2. прост. (выпить) опроки́нуть; осуши́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перакулі́ць, ‑кулю, ‑куліш, ‑куліць; зак.
Разм.
1. каго-што. Перавярнуць уверх дном, нізам; паваліць набок, абярнуць. Перакуліць човен. Перакуліць воз. □ Конь ірвануў убок і перакуліў сані. Корзун. // што. Выліць, вываліць змесціва якой‑н. пасудзіны, перавярнуўшы, паваліўшы яе. Буйка замітусіўся па кузні, перакуліў вядро вады, і яна разлілася на ўтрамбаваную ботамі зямлю. Даніленка. // каго. Перавярнуць цераз галаву, нізам уверх, на процілеглы бок. Магутная плынь прагна падхапіла .. [Макоўчыка], панесла, упарта стараючыся перакуліць на спіну. Мележ. // каго-што. Нагвуўшы, перакінуць цераз каго, што‑н. Перакуліць цераз борт. □ Ігнась кінуўся на спіну, падхапіў за ногі Ключэню і перакуліў цераз сябе. Чарнышэвіч.
2. што. Выпіць да дна (чарку, шклянку і пад.). Позірк .. [Рамана] упаў на бутэльку з гарэлкай. Ён, нічога не думаючы, наліў шклянку і перакуліў яе ў рот. Чарнышэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наваля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак., чаго (разм.).
Паваліць, перакуліць многа чаго-н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
перекувыркну́ть сов., прост. перакулі́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перекувырну́ть сов., разг. перакулі́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пераку́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да перакуліць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пераку́лены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад перакуліць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пераку́льванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. перакульваць — перакуліць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)