перакры́цце

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. перакры́цце перакры́цці
Р. перакры́цця перакры́ццяў
Д. перакры́ццю перакры́ццям
В. перакры́цце перакры́цці
Т. перакры́ццем перакры́ццямі
М. перакры́цці перакры́ццях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перакры́цце, -я, мн. -і, -яў, н.

Гарызантальная нясучая канструкцыя ў будынку, якая раздзяляе паверхі.

Жалезабетоннае п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перакры́цце ср. перекры́тие;

жалезабето́ннае п. — железобето́нное перекры́тие

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перакры́цце, ‑я, н.

Апора даху, верхняе папярочнае пакрыццё ў якім‑н. будынку. Жалезабетоннае перакрыцце. Міжпаверхавыя перакрыцці. □ Праз шкло дахавых перакрыццяў у цэх лілося святло веснавога дня. Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скляпе́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

1. Дугападобнае перакрыцце, якое злучае сцены, апоры пэўнага збудавання.

Гатычнае с.

2. Падвальнае памяшканне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

па́луба, -ы, мн. -ы, -луб, ж.

Гарызантальнае перакрыцце ў корпусе судна.

Верхняя, ніжняя п.

Выйсці з каюты на палубу.

|| прым. па́лубны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

блінда́жны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да бліндажа. Бліндажнае перакрыцце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бу́нкерны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да бункера. Бункерны рукаў. Бункернае перакрыцце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзюралюмі́ніевы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дзюралюмінію. // Зроблены з дзюралюмінію. Дзюралюмініевае перакрыцце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бэ́лечны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да бэлькі, зроблены з бэлек. Бэлечнае перакрыцце. Бэлечны мост.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)