перакале́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; зак. (разм.).
Перамерзнуць, моцна змерзнуць.
Перакалеў, едучы дамоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
перакале́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
перакале́ю |
перакале́ем |
| 2-я ас. |
перакале́еш |
перакале́еце |
| 3-я ас. |
перакале́е |
перакале́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
перакале́ў |
перакале́лі |
| ж. |
перакале́ла |
| н. |
перакале́ла |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
перакале́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
перакале́ць сов., разг. перемёрзнуть, передро́гнуть, закочене́ть, продро́гнуть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перакале́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.
Разм. Перамерзнуць, перазябнуць. [Сцяпан Віктаравіч:] — У самую халадэчу, вяртаючыся з вёскі, я здорава такі перакалеў. Паслядовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Перадубе́ць (пірідубе́ць) ’моцна перакалець’ (Юрч. СНЛ). Да пера- (гл.) і дубе́ць, якое да дуб (гл.). Звычайна адубець, прыстаўка пера- перадае значэнне ’цалкам, поўнасцю’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)