перакале́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; зак. (разм.).

Перамерзнуць, моцна змерзнуць.

Перакалеў, едучы дамоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перакале́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перакале́ю перакале́ем
2-я ас. перакале́еш перакале́еце
3-я ас. перакале́е перакале́юць
Прошлы час
м. перакале́ў перакале́лі
ж. перакале́ла
н. перакале́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час перакале́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перакале́ць сов., разг. перемёрзнуть, передро́гнуть, закочене́ть, продро́гнуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перакале́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Разм. Перамерзнуць, перазябнуць. [Сцяпан Віктаравіч:] — У самую халадэчу, вяртаючыся з вёскі, я здорава такі перакалеў. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перакале́ць разм. durchgefróren sein

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Перадубе́ць (пірідубе́ць) ’моцна перакалець’ (Юрч. СНЛ). Да пера- (гл.) і дубе́ць, якое да дуб (гл.). Звычайна адубець, прыстаўка пера- перадае значэнне ’цалкам, поўнасцю’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)