перайма́ць гл. пераняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перайма́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. перайма́ю перайма́ем
2-я ас. перайма́еш перайма́еце
3-я ас. перайма́е перайма́юць
Прошлы час
м. перайма́ў перайма́лі
ж. перайма́ла
н. перайма́ла
Загадны лад
2-я ас. перайма́й перайма́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час перайма́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перайма́ць (каго, што) несов.

1. перенима́ть, остана́вливать;

2. (из рук в руки) перенима́ть, перехва́тывать;

3. перенима́ть, перехва́тывать;

4. перенима́ть, подража́ть (кому, чему), сле́довать (чему);

5. перенима́ть, усва́ивать;

1-5 см. пераня́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перайма́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да пераняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Перайма́ць, пераіма́ць ’сустракаць (гасцей); пераймаць жывёлу; пераймаць, схопліваць, запазычваць; ісці насустрач, напярэймы’ (Нас., ТСБМ; Касп., Сл. ПЗБ, ТС), піраймаць ’спаткаць, спыніць, завярнуць’ (Варл.); укр. перейма́ти, переня́ты, перея́ти, рус. переима́ть, перейма́ть ’тс’, польск. przejąć, przejmać, przejmować, н.-луж. pśejmaś, в.-луж. přejeć ’тс’, чэш. přejímati ’прымаць, браць’, ’запазычваць, пераймаць’, славен. prejé(ma)ti ’атрымоўваць’, серб.-харв. при́мати ’перенимать’, макед. вос‑приема ’ўспрымаць’, балг. въз‑прие́мампераймаць’. Прасл. (паўн.) *per‑jęti (< *ęti) /*per‑jьmati. Да пера- і іма́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пераня́ць, перайму́, пяро́ймеш, пяро́йме; пяро́ймем, пяро́ймеце, пяро́ймуць; пераня́ў, -няла́, -ло́; пераймі́; пераня́ты; зак.

1. што. Запазычыць, унаследаваць, зрабіць прывычным для сябе.

П. вопыт.

П. дурныя звычкі.

2. каго-што. Перахапіць, перагарадзіць шлях каму-, чаму-н.

П. статак.

|| незак. перайма́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. перайма́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пераймаць; малпаваць (разм.); капіраваць (перан.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

пераня́тлівы, -ая, -ае.

Здольны пераймаць, хутка засвойваць.

Перанятлівае дзіця.

|| наз. пераня́тлівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

малпава́ць, -пу́ю, -пу́еш, -пу́е; -пу́й; незак. (разм.).

Крыўляцца, пераймаць чые-н. рухі, міміку і пад.

|| наз. малпава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обезья́нничать несов., разг. малпава́ць, перайма́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)