перадавы́, -а́я, -о́е.

1. Які ідзе, знаходзіцца наперадзе астатніх.

П. атрад.

Перадавая лінія.

2. перан. Які стаіць вышэй за іншых па ўзроўні развіцця, прагрэсіўны.

Перадавая тэхніка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Перадавы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
м.
Н. Перадавы́
Р. Перадаво́га
Д. Перадаво́му
В. Перадавы́
Т. Перадавы́м
М. Перадавы́м

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

перадавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. перадавы́ перадава́я перадаво́е перадавы́я
Р. перадаво́га перадаво́й
перадаво́е		 перадаво́га перадавы́х
Д. перадаво́му перадаво́й перадаво́му перадавы́м
В. перадавы́ (неадуш.)
перадаво́га (адуш.)		 перадаву́ю перадаво́е перадавы́я (неадуш.)
перадавы́х (адуш.)
Т. перадавы́м перадаво́й
перадаво́ю		 перадавы́м перадавы́мі
М. перадавы́м перадаво́й перадавы́м перадавы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

перадавы́ в разн. знач. передово́й;

~ва́я наву́ка — передова́я нау́ка;

п. арты́кул — передова́я статья́;

~вы́я пазі́цыі — передовы́е пози́ции

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перадавы́, ‑ая, ‑ое.

1. Які ідзе, знаходзіцца наперадзе астатніх. Перадавая пазіцыя. Перадавая лінія. □ [Аляксей і Барыс] удала адолелі нічыйную паласу, мінулі перадавы заслон немцаў і, адпачыўшы трохі, рушылі далей. Васілёнак.

2. перан. Які стаіць вышэй за іншых па ўзроўню развіцця. Перадавыя метады працы. Перадавая тэхніка. Перадавая навука. // Які дасягнуў найлепшых паказчыкаў, поспехаў у працы. Перадавыя калгасы. □ Першыя дні работы паказалі, што ў бліжэйшы час брыгада будзе ў ліку перадавых. Грахоўскі. // Прагрэсіўны. Перадавыя ідэі. Перадавая літаратура. Перадавы друк. // Найбольш свядомы, ініцыятыўны. Перадавая моладзь вёскі.

3. у знач. наз. перадава́я, ‑ой, ж. Разм. Пярэдняя лінія абароны перад фронтам праціўніка; раён баявых дзеянняў. Падрыўнікі, раней чым з’явіцца ў штаб і далажыць аб выкананы задання, вырашылі завітаць па дарозе на перадавую. Шахавец. Чарняхоўскі разам з камдывам накіраваўся ў бок перадавой. Мележ.

•••

Перадавы артыкул гл. артыкул.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грама́дска-перадавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. грама́дска-перадавы́ грама́дска-перадава́я грама́дска-перадаво́е грама́дска-перадавы́я
Р. грама́дска-перадаво́га грама́дска-перадаво́й
грама́дска-перадаво́е		 грама́дска-перадаво́га грама́дска-перадавы́х
Д. грама́дска-перадаво́му грама́дска-перадаво́й грама́дска-перадаво́му грама́дска-перадавы́м
В. грама́дска-перадавы́ (неадуш.)
грама́дска-перадаво́га (адуш.)		 грама́дска-перадаву́ю грама́дска-перадаво́е грама́дска-перадавы́я (неадуш.)
грама́дска-перадавы́х (адуш.)
Т. грама́дска-перадавы́м грама́дска-перадаво́й
грама́дска-перадаво́ю		 грама́дска-перадавы́м грама́дска-перадавы́мі
М. грама́дска-перадавы́м грама́дска-перадаво́й грама́дска-перадавы́м грама́дска-перадавы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

грама́дска-перадавы́ обще́ственно-передово́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фарпо́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

1. Перадавы пункт на граніцы, перадавая ўмацаваная пазіцыя.

2. перан. Перадавы пункт, апора чаго-н.

Акадэмія — ф. навукі.

|| прым. фарпо́ставы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обще́ственно-передово́й грама́дска-перадавы́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прапагандава́ць, -ду́ю, -ду́еш, -ду́е; -ду́й; -дава́ны; незак., што.

Займацца прапагандай чаго-н.

П. перадавы вопыт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)