перава́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
перава́льны |
перава́льная |
перава́льнае |
перава́льныя |
| Р. |
перава́льнага |
перава́льнай
перава́льнае |
перава́льнага |
перава́льных |
| Д. |
перава́льнаму |
перава́льнай |
перава́льнаму |
перава́льным |
| В. |
перава́льны (неадуш.)
перава́льнага (адуш.) |
перава́льную |
перава́льнае |
перава́льныя (неадуш.)
перава́льных (адуш.) |
| Т. |
перава́льным |
перава́льнай
перава́льнаю |
перава́льным |
перава́льнымі |
| М. |
перава́льным |
перава́льнай |
перава́льным |
перава́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
перава́льны в разн. знач. перева́льный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перава́л, у, м.
1. гл. пераваліць.
2. мн. -ы, -аў. Найбольш нізкае месца ў горным хрыбце, даступнае для пераходу, дарога цераз такое месца.
Турысты прайшлі небяспечны п.
|| прым. перава́льны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Перава́льны (стоўп) ’указальны слуп для арыентацыі на рацэ’ (гродз., Нар. сл.). Да перавалі́ць ’прайсці пэўную мяжу’, што з пера- і валіць 1 (гл.), тут у значэнні ’пераарыентавацца з аднаго знаку на іншы’, параўн. рус. дыял. перева́л (у рацэ) ’парог’, перевал во́ды ’паварот плыні’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
перева́льный в разн. знач. перава́льны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)