перава́лачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
перава́лачны |
перава́лачная |
перава́лачнае |
перава́лачныя |
| Р. |
перава́лачнага |
перава́лачнай
перава́лачнае |
перава́лачнага |
перава́лачных |
| Д. |
перава́лачнаму |
перава́лачнай |
перава́лачнаму |
перава́лачным |
| В. |
перава́лачны (неадуш.)
перава́лачнага (адуш.) |
перава́лачную |
перава́лачнае |
перава́лачныя (неадуш.)
перава́лачных (адуш.) |
| Т. |
перава́лачным |
перава́лачнай
перава́лачнаю |
перава́лачным |
перава́лачнымі |
| М. |
перава́лачным |
перава́лачнай |
перава́лачным |
перава́лачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
перава́лачны перева́лочный;
п. пункт — перева́лочный пункт
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перава́лачны, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які мае адносіны да перавалкі (у 1 знач.). Перавалачны груз. // Прызначаны для перавалкі. Перавалачная база. Перавалачная прыстань.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пато́чна-перава́лачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пато́чна-перава́лачны |
пато́чна-перава́лачная |
пато́чна-перава́лачнае |
пато́чна-перава́лачныя |
| Р. |
пато́чна-перава́лачнага |
пато́чна-перава́лачнай
пато́чна-перава́лачнае |
пато́чна-перава́лачнага |
пато́чна-перава́лачных |
| Д. |
пато́чна-перава́лачнаму |
пато́чна-перава́лачнай |
пато́чна-перава́лачнаму |
пато́чна-перава́лачным |
| В. |
пато́чна-перава́лачны (неадуш.)
пато́чна-перава́лачнага (адуш.) |
пато́чна-перава́лачную |
пато́чна-перава́лачнае |
пато́чна-перава́лачныя (неадуш.)
пато́чна-перава́лачных (адуш.) |
| Т. |
пато́чна-перава́лачным |
пато́чна-перава́лачнай
пато́чна-перава́лачнаю |
пато́чна-перава́лачным |
пато́чна-перава́лачнымі |
| М. |
пато́чна-перава́лачным |
пато́чна-перава́лачнай |
пато́чна-перава́лачным |
пато́чна-перава́лачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пато́чна-перава́лачны пото́чно-перева́лочный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перавалі́ць, -валю́, -ва́ліш, -ва́ліць; -ва́лены; зак.
1. што. Перамясціць, пералажыць, звальваючы (пры перагрузцы; спец. і разм.).
2. што і цераз што. Перайсці цераз горны хрыбет.
3. асаб. і безас. Перайсці які-н. колькасны або часавы рубеж.
Прабег машыны пераваліў за сотню тысяч кіламетраў.
Ужо пераваліла (безас.) за пяцьдзясят гадоў.
|| незак. перава́льваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. перава́льванне, -я, н. (да 1 знач.), перава́лка, -і, ДМ -лцы, ж. (да 1 знач.; спец.) і перава́л, -у, м. (да 2 знач.).
|| прым. перава́лачны, -ая, -ае (да 1 знач.).
П. пункт (таксама перан.: наогул пра месца перамяшчэння, перабазіравання чаго-н.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
перева́лочный перава́лачны;
перева́лочный пункт перава́лачны пункт.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пото́чно-перева́лочный пато́чна-перава́лачны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перава́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.
1. Дзеянне паводле дзеясл. перавальваць 1 — пераваліць 1 (у 1 знач.).
2. Разм. Перавалачны пункт. Цяпер мне засталося яшчэ пабываць на «перавалцы». Так фамільярна называюць мазыране лесаперавалачную базу, самае старое прадпрыемства на Пхове. В. Вольскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)