перава́жны, -ая, -ае.

Найбольш пашыраны, распаўсюджаны, які змяшчае ў сабе якую-н. перавагу.

Пераважную большасць калектыву складае моладзь.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перава́жны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. перава́жны перава́жная перава́жнае перава́жныя
Р. перава́жнага перава́жнай
перава́жнае		 перава́жнага перава́жных
Д. перава́жнаму перава́жнай перава́жнаму перава́жным
В. перава́жны (неадуш.)
перава́жнага (адуш.)		 перава́жную перава́жнае перава́жныя (неадуш.)
перава́жных (адуш.)
Т. перава́жным перава́жнай
перава́жнаю		 перава́жным перава́жнымі
М. перава́жным перава́жнай перава́жным перава́жных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

перава́жны

1. преиму́щественный;

2. (господствующий) преоблада́ющий; подавля́ющий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перава́жны, ‑ая, ‑ае.

Найбольш пашыраны, распаўсюджаны; пераважаючы. Пераважная частка дыверсій [на чыгунцы] — справа рук партызан. Лынькоў. Пераважная большасць пабудоў зроблена з мясцовых карэльскіх матэрыялаў. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

преиму́щественный перава́жны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

преоблада́ющий

1. прич. які́ (што) пераважа́е;

2. прил. перава́жны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

первенству́ющий прил. першынству́ючы; (главный, главнейший) гало́ўны, найгало́ўнейшы; (важнейший) найважне́йшы; (преобладающий) перава́жны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Перава́га ’асаблівасць, якая выгадна адрознівае адно ад аднаго’ (ТСБМ, Гарэц., Нас.), сюды ж у перавагу — гульня (гродз., Нар. словатв.). Ст.-бел. превага (XV ст.) запазычана са ст.-польск. przewaga ’кошт, затраты, перамога’. У выглядзе перавага аформілася, відаць, пазней; формы з пера- зафіксаваны толькі ў вытворных: переваженье, переважити(ся), переважоный (Булыка, Запазыч., 54). Гл. таксама вага́. Сюды ж пераважыць, пераважны і інш.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

подавля́ющий

1. прич. які́ (што) ду́шыць; які́ (што) падаўля́е; які́ (што) заглуша́е, які́ (што) прыглуша́е; які́ (што) прыгнята́е; які (што) ашаламля́е; які́ (што) агало́мшвае; які́ (што) (намно́га) пераважа́е; см. подавля́ть;

2. прил. (удручающий) гняту́чы, ашаламля́льны;

3. прил. (преобладающий) перава́жны; (огромный) вялі́зны, веліза́рны, вялі́зарны;

подавля́ющее большинство́ перава́жная бо́льшасць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)