пераблы́тваць, -аю, -аеш, -ае; незак.
Тое, што і блытаць (у 1, 2 і 4 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пераблы́тваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пераблы́тваю |
пераблы́тваем |
| 2-я ас. |
пераблы́тваеш |
пераблы́тваеце |
| 3-я ас. |
пераблы́твае |
пераблы́тваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
пераблы́тваў |
пераблы́твалі |
| ж. |
пераблы́твала |
| н. |
пераблы́твала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
пераблы́твай |
пераблы́твайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
пераблы́тваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пераблы́тваць несов.
1. в разн. знач. перепу́тывать; (принимать одно за другое — ещё) сме́шивать, спу́тывать; (приводить в беспорядок — ещё) переме́шивать;
2. разг. (передавая, искажать) перевира́ть;
1, 2 см. пераблы́таць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пераблы́тваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да пераблытаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перепу́тывать несов. пераблы́тваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пераблы́твацца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да пераблытацца.
2. Зал. да пераблытваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Перабунтава́ць ’перабіць размову’ (Гарэц.), ’пераблытаць, збіць з ліку, перашкодзіць’ (Юрч., Нас.), пірібунто́вывыць ’пераблытваць’, ’перашкаджаць’ (Юрч. СНЛ), ’зрабіць мутным’ (Нас.). Да пера- і бунт 1 (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
пераблы́тванне ср.
1. в разн. знач. перепу́тывание; сме́шивание; переме́шивание;
2. разг. перевира́ние;
1, 2 см. пераблы́тваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Пераплу́таць ’пераблытаць, памыліцца’ (Др.-Падб.), рус. прыбалт. переплу́тать ’бязладна сплесці, пераблытаць; змяшаць адно з адным’, укр. переплу́тати, переплутувати(ся) ’пераблытваць; змешваць’. Вытворнае ад плу́таць (гл.), магчыма, пад уплывам польск. przeplątać ’тс’. Стараж.-рус., ц.-слав. Переплут ’міфалагічны персанаж, бог-ахоўнік мараходаў’ суадносіцца з *pluti ’плысці’ (Фасмер, 3, 239) і, відаць, не звязаны з разгледжанымі дзеясловамі.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
пераблы́твацца несов.
1. в разн. знач. перепу́тываться; (утрачивать порядок — ещё) переме́шиваться; см. пераблы́тацца;
2. страд. перепу́тываться; сме́шиваться, спу́тываться; переме́шиваться; перевира́ться; см. пераблы́тваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)