пепсі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. пепсі́н
Р. пепсі́ну
Д. пепсі́ну
В. пепсі́н
Т. пепсі́нам
М. пепсі́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пепсі́н, -у, м. (спец.).

Неабходнае для стрававання арганічнае рэчыва, якое выпрацоўваецца залозамі страўніка, фермент страўнікавага соку.

|| прым. пепсі́навы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пепсі́н, -ну м., физиол., фарм. пепси́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пепсі́н, ‑у, м.

Спец. Неабходны для стрававання фермент страўнікавага соку, здольны расшчапляць бялкі; лякарства з такога ферменту.

[Ад грэч. pepsis — страваванне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пепси́н физиол., фарм. пепсі́н, -ну м., мн. нет;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)