Пе́ліва ’поліва’ (астрав., шальч., Сл. ПЗБ), пе́ліць палоць’ (астрав., трак., Сл. ПЗБ). Відазмененыя поліва, палоць (гл.) пад уплывам польск. дз. pleć, 1‑ая ас. pielę, plić, plewić ’палоць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Пялю́га ’пустазелле’ (Скарбы). Суфіксальнае ўтварэнне ад пе́ліць ’палоць’ (< *pelti), параўн. пе́ліва ’поліва, палаццё’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Пе́льнік ’цяцюшнік прамастаячы, Euphrasia stricta Host.’ (гродз., Кіс.). Няясна, магчыма, звязана з пе́ліць ’палоць’ (гл. пеліва): цяцюшнік з’яўляецца паўпаразітнай раслінай.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)