па-па́нску

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
па-па́нску - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

па-па́нску нареч. ба́рски, по-ба́рски

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по-ба́рски нареч. па-па́нску.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по-госпо́дски нареч., разг. па-па́нску.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

па́нстваваць, ‑ствую, ‑ствуеш, ‑ствуе; незак.

Жыць па-панску; быць панам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ба́рский па́нскі;

◊

жить на ба́рскую но́гу жыць па-па́нску.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ба́рин в разн. знач. пан, род. па́на м.;

◊

жить ба́рином жыць па́нам (як пан, па-па́нску).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпанава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак.

1. Пражыць нейкі час у раскошы, па-панску. [Любка:] — А цяпер мая справа — Спі, гуляй — маю права. За цябе адгуляю, За цябе адпаную. Бялевіч.

2. Разм. Скончыць, перастаць панаваць, кіраваць кім‑н. Адпанавалі багацеі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фінціклю́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.

Разм.

1. Цацка, упрыгожанне. Пакой прыбраны па-панску, усялякіх там фінціклюшак на сталах ды этажэрачках. Машара.

2. звычайна мн. (фінціклю́шкі, ‑шак). Несур’ёзныя, пустыя ўчынкі, словы. Усё гэта далёкія ад сур’ёзнай справы фінціклюшкі.

3. Пустая, несур’ёзная жанчына, якая думае толькі пра ўборы і гульні. [Апанас:] — Яна [Вольга] мяне гэтымі днямі здумала вучыць — фінціклюшка. Пестрак. [Зыль:] А да мяне прыходзілі. [Гарнец:] Хто? [Зыль:] Прышчэпа. А з ім нейкая фінціклюшка. Казала — настаўніца. Губарэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пан м.

1. поме́щик, пан, ба́рин;

2. ба́рин, господи́н;

ва́жны п. — ва́жный господи́н (ба́рин);

3. (лицо, пользующееся властью по отношению к другим) господи́н, пан;

4. разг. (об уклоняющемся от работы) ба́рин;

5. (обращение) па́не господи́н, су́дарь;

◊ ці п., ці прапа́ў — погов. ли́бо пан, ли́бо пропа́л;

не вялі́кі п. — не велика́ ши́шка;

жыць па́нам (як пан, па-па́нску) — жить ба́рином;

віда́ць па́на па халя́вах — посл. ви́дно пти́цу по полёту

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)