паўто́рны, -ая, -ае.

Які ўяўляе сабой паўтарэнне; другаразовы.

Паўторнае ворыва.

Паўторнае захворванне.

|| наз. паўто́рнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паўто́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паўто́рны паўто́рная паўто́рнае паўто́рныя
Р. паўто́рнага паўто́рнай
паўто́рнае		 паўто́рнага паўто́рных
Д. паўто́рнаму паўто́рнай паўто́рнаму паўто́рным
В. паўто́рны (неадуш.)
паўто́рнага (адуш.)		 паўто́рную паўто́рнае паўто́рныя (неадуш.)
паўто́рных (адуш.)
Т. паўто́рным паўто́рнай
паўто́рнаю		 паўто́рным паўто́рнымі
М. паўто́рным паўто́рнай паўто́рным паўто́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паўто́рны

1. повто́рный, втори́чный;

п. сход — повто́рное (втори́чное) собра́ние;

2. (предназначенный для повторения) повтори́тельный;

~нае практыкава́нне — повтори́тельное упражне́ние; повторя́ющийся;

перыяды́чна ~ныя кры́зісы — периоди́чески повторя́ющиеся кри́зисы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паўто́рны, ‑ая, ‑ае.

1. Які робіцца, адбываецца другі раз. Рашчэня нямала пастараўся і праявіў вынаходлівасці, каб правесці камісію міма трактара, які заставаўся для паўторнага рамонту. Шамякін. Галавач звярнуўся ў выдавецтва з просьбай, каб яму далі кнігу Хадыкі на паўторную рэдакцыю. Хведаровіч.

2. Прызначаны для паўтарэння чаго‑н. (засвоенага, пройдзенага). Паўторныя практыкаванні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

га́

‘водгук або перапытванне; паўторны зварот’

часціца

Крыніцы: tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

другаразо́вы, -ая, -ае.

Паўторны.

Другаразовае паведамленне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

повто́рный паўто́рны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

повтори́тельный уст. паўто́рны;

повтори́тельный курс паўто́рны курс;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перасу́д, -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м. (разм.).

Паўторны судовы разбор.

Адправіць справу на п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пераэкзамено́ўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -но́вак, ж.

Паўторны экзамен (пасля нездавальняючага адказу на першым).

П. па матэматыцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)