паўста́нцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паўста́нцкі паўста́нцкая паўста́нцкае паўста́нцкія
Р. паўста́нцкага паўста́нцкай
паўста́нцкае		 паўста́нцкага паўста́нцкіх
Д. паўста́нцкаму паўста́нцкай паўста́нцкаму паўста́нцкім
В. паўста́нцкі (неадуш.)
паўста́нцкага (адуш.)		 паўста́нцкую паўста́нцкае паўста́нцкія (неадуш.)
паўста́нцкіх (адуш.)
Т. паўста́нцкім паўста́нцкай
паўста́нцкаю		 паўста́нцкім паўста́нцкімі
М. паўста́нцкім паўста́нцкай паўста́нцкім паўста́нцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

паўста́нцкі повста́нческий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паўста́нцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да паўстанца. Паўстанцкі атрад. Паўстанцкі рух.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўста́нец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м.

Удзельнік паўстання.

|| прым. паўста́нцкі, -ая, -ае.

П. атрад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

повста́нческий паўста́нцкі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паўста́нцтва, ‑а, н.

Паўстанцкі рух.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўста́нчы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і паўстанцкі. Голас [Багушэвіча] дужаў у часы паўстанчых баёў 1863 г. Лойка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)