паўста́нцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паўста́нцкі паўста́нцкая паўста́нцкае паўста́нцкія
Р. паўста́нцкага паўста́нцкай
паўста́нцкае		 паўста́нцкага паўста́нцкіх
Д. паўста́нцкаму паўста́нцкай паўста́нцкаму паўста́нцкім
В. паўста́нцкі (неадуш.)
паўста́нцкага (адуш.)		 паўста́нцкую паўста́нцкае паўста́нцкія (неадуш.)
паўста́нцкіх (адуш.)
Т. паўста́нцкім паўста́нцкай
паўста́нцкаю		 паўста́нцкім паўста́нцкімі
М. паўста́нцкім паўста́нцкай паўста́нцкім паўста́нцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

паўста́нцкі повста́нческий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паўста́нцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да паўстанца. Паўстанцкі атрад. Паўстанцкі рух.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўста́нцкі áufständisch, Áufstands-

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

паўста́нец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м.

Удзельнік паўстання.

|| прым. паўста́нцкі, -ая, -ае.

П. атрад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ВІ́ЛЕНСКІ ЦЭНТРА́ЛЬНЫ ПАЎСТА́НЦКІ КАМІТЭ́Т,

Галоўны камітэт, Польскі часовы ўрад у Літве, орган паўстання 1830—31. Арганізаваны ў канцы 1830 — пач. 1831 для каардынацыі дзеянняў паўстанцаў на Беларусі і ў Літве. У к-т увайшлі пераважна кансерватары, якія выражалі інтарэсы заможнай шляхты: С.Шумскі, М.Балінскі, А.Гарэцкі, Л.Замбжыцкі, Э.Ромер, Ю.Храбніцкі, Л.Рагальскі, В.Пяткевіч. К-т падтрымліваў сувязі з варшаўскім нар. урадам і пав. ўрадамі (к-тамі). Аднак ён не адыграў значнай ролі і па сутнасці не стаў кіруючым цэнтрам паўстання на Беларусі і ў Літве. Кансерватыўная частка адцягвала тэрмін паўстання, чакаючы дапамогі і загадаў ад варшаўскага ўрада. Бяздзейнасць к-та паскорыла разгром паўстання 1830—31 царскімі войскамі.

В.В.Швед.

т. 4, с. 169

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

повста́нческий паўста́нцкі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паўста́нцтва, ‑а, н.

Паўстанцкі рух.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

powstańczy

паўстанцкі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

паўста́нчы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і паўстанцкі. Голас [Багушэвіча] дужаў у часы паўстанчых баёў 1863 г. Лойка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)