паўста́нчы, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і паўстанцкі. Голас [Багушэвіча] дужаў у часы паўстанчых баёў 1863 г. Лойка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)