паўло́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. паўло́нне паўло́нні
Р. паўло́ння паўло́нняў
Д. паўло́нню паўло́нням
В. паўло́нне паўло́нні
Т. паўло́ннем паўло́ннямі
М. паўло́нні паўло́ннях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

◎ Паўло́нне ’мера пры куплі-продажу’ (Інстр. III), ’паўахапак’ (Шат.). Да паў- ’палавіна’ і лона (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)