паўло́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
паўло́нне | паўло́нні | |
паўло́ння | паўло́нняў | |
паўло́нню | паўло́нням | |
паўло́нне | паўло́нні | |
паўло́ннем | паўло́ннямі | |
паўло́нні | паўло́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)